Krolowa-Jadwiga

Św. Jadwiga – król Polski

Św. Jadwiga Królowa urodziła się 18 lutego 1374r. Była trzecim dzieckiem króla Węgier i Polski Ludwika Andegaweńskiego. Już w wieku czterech lat poznała swojego przyszłego męża Wilhelma Habsburga, z którym związał ją tzw. ślub warunkowy. Jadwigę wysłano do Wiednia, by tam poznała kulturę i zwyczaje państwa, którego miała zostać królową. Wszystkie plany zmieniła śmierć króla Ludwika, która nastąpiła w 1382r. Naród węgierski potrzebował nowego króla, a raczej królową, starsza siostra Jadwigi Maria objęła tron węgierski, natomiast Jadwiga, w wieku dziesięciu lat została królem Polski.

Św. Jadwiga Królowa Polski

Dwa lata po śmierci Ludwika Jadwiga została koronowana na Wawelu na króla Polski. Wobec młodego wieku królowej, rządy w jej imieniu sprawowali możnowładcy małopolscy i to oni, w świetle trudnej sytuacji politycznej kraju, zadecydowali o zawarciu unii polsko-litewskiej i wydaniu Jadwigi za księcia litewskiego Władysława Jagiełłę. Źródła historyczne podają, że Jadwiga w modlitwie szukała inspiracji do podjęcia ostatecznej decyzji o zamążpójściu, w końcu kochała innego człowieka. Właśnie wtedy objawił się jej Chrystus a ona sama podjęła decyzję przystając na zaślubiny. Modlitwa ta miała mieć miejsce pod figurą czarnego ukrzyżowanego Chrystusa. Krzyż ten do dzisiaj wisi w katedrze na Wawelu. A przesłanie jakie miała usłyszeć podczas modlitwy brzmiało: „Ważniejszy od osobistego szczęścia jest chrzest całego narodu (Litwy)”. Ślub Jadwigi Andegaweńskiej i Władysława Jagiełły, wcześniej ochrzczonego, odbył się w katedrze na Wawelu, niedługo po ślubie Jagiełłę koronowano na króla Polski. Jadwiga miała wówczas 12 lat, Władysław był o 23 lata od niej starszy.

Św. Jadwiga, kobieta niezłomna

Święta Jadwiga Królowa przyczyniła się do głębokich zmian politycznych i kulturalnych w naszym kraju. Stanęła na czele polskiej armii w konflikcie z Rusią i sprawiła, że oba państwa ponownie stanowiły jedność. Nie obawiała się konfliktów z Krzyżakami negocjując zaprzestanie zbrojnych ataków na Litwę. Interweniowała u samego mistrza krzyżackiego Konrada de Jungingena chcąc zakończyć krwawy konflikt w kwestii przywłaszczenia przez Krzyżaków majątku Opolczyka z Ziemi Dobrzyńskiej.

Święta Jadwiga sprawiła, że Władysław Jagiełło i jego rywal Witold książę litewski zawarli ugodę. Jadwiga, jako rozjemca, przyczyniła się do bezkrwawego rozwiązania wielu sporów polityczno-społecznych powstających pomiędzy dynastiami, a jej łagodność i wrodzona mądrość łagodziła postawy i rozwiązywała problemy. 

Święta Jadwiga fundatorka

Królowa Jadwiga skupiła na krakowskim dworze całą elitę kulturalną ówczesnej Polski. To on przyczyniła się do powstania pierwszego w historii kraju tłumaczenia Księgi Psalmów. Do dzisiaj w polskich zbiorach zachował się jeden egzemplarz dzieła pod nazwą Psałterz Floriański. Aby podnieść prestiż intelektualny Jadwiga zajęła się odnowieniem Akademii Krakowskiej, przeznaczając na ten cel wszystkie swoje klejnoty. W trosce o rozwój wiary katolickiej fundowała kościoły i uposażała istniejące już klasztory, opiekowała się również szpitalami i leżącymi tam chorymi. Wspomagała biednych i opuszczonych.W 1369 r., chcąc umocnić dzieło chrystianizacji na Litwie, ufundowała bursę dla polskich i litewskich studentów przy słynnym Uniwersytecie Karola w Pradze. W tym samym roku otrzymała od papieża zgodę na otwarcie fakultetu teologii na Akademii Krakowskiej, dzięki temu podniósł się znacząco prestiż uczelni.

Św. Jadwiga – śmierć i kanonizacja

Kult Jadwigi Królowej Polski rozpoczął się z chwilą jej śmierci w 1399r. Wierni, w swoich modlitwach, odwoływali się do jej łaski i wstawiennictwa. Pierwsza próba kanonizacji Jadwigi nastąpiła już w 1426r. Ale do jej finalizacji doszło dopiero 8.06.1979 w Krakowie, kiedy to papież Jan Paweł II dokonał beatyfikacji Świętej Jadwigi Królowej, potwierdzając jej publiczny kilkusetletni kult. Relikwie św. Jadwigi spoczęły w katedrze na Wawelu. 

W ikonografii Św. Jadwigę Królową przedstawia się jako młodą kobietę-królową, z rozpuszczonymi włosami w koronie z lilii andegaweńskich. W dłoniach dzierży insygnia władzy królewskiej: berło i jabłko, przedstawia się ją często z herbami Polski i Litwy. W trakcie Mszy Św. uczestnicy proszą św. Jadwigę Królową, by dzięki jej gorliwej wierze i miłości oni sami stali się apostołami prawdy i dobra. By jaśnieli miłością i tę miłość ofiarowali Bogu.

Inni święci, którzy mogą Cię zainteresować:

Św. Charbel: Św. Charbel – Boży chirurg

Św. Dymfna: Św. Dymfna – patronka ludzi w depresji, lęku i odrzuceniu

Św. Filomena: św. Filomena – patronka w kłopotach finansowych i odważnych decyzjach

Św. Kajetan: św. Kajetan – patron szukających pracy

Św. Andrzej Bobola: św. Andrzej Bobola – ile kosztuje wiara?

Św. Jan Paweł II: Św. Jan Paweł II – Karol, zwykły bohater

Św. Monika: Św. Monika – pomoc w kłopotach z teściowymi